۱۳۹۲ شهریور ۲۰, چهارشنبه

پاسخ ویکتور خارا به پابلو نرودا - ژانویه 1973



سرزمین ام را پاره پاره نمی خواهم
و نه "با هفت دشنه به خون کشیده" می خواهم.
خواهان تابش نور شیلی ام
بر فراز خانه ی نوبنیادم.
سرزمین ام را پاره پاره نمی خواهم
و نه "با هفت دشنه به خون کشیده" می خواهم.
سرزمین ام را پاره پاره نمی خواهم
برای همه مان در سرزمین ام، اینجا، جا هست.
آنها که پندارندش "زندان"، لیک،
دراز راهی پیش باید گیرند و نغمه جای دگر ساز کنند.
توانگران (این همیشه بیگانگان)
خوبست پیش گیرند راه میامی را و جوار عمه هاشان را !
سرزمین ام را پاره پاره نمی خواهم.
بگذار جای دگر روند و نغمه ساز کنند
سرزمین ام را پاره پاره نمی خواهم.
برای همه مان در سرزمین ام، اینجا، جا هست.
و من می مانم هم این جا، کارگران را ترانه می خوانم:
ترانه از تاریخی نوین و جغرافیایی نوین.

ویکتور خارا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر