روزنامه ی گاف ارگان دیکتاتوری!

روزنامه ی کاف نوشته آقای ع.ت کمونیست است.
روزنامه ی کاف نوشته همه ی کمونیستها لیبرالند.
روزنامه ی کاف نوشته همه ی لیبرالها آمریکایی اند.
روزنامه ی کاف فکر می کند من هم کافرم هم خداپرست
هم چپم هم راست
هم سفیدم هم سیاه
ساده و بدون شرمساری
بدون فکر، بدون منطق
مثل وقتی کودکی به کودک دیگر می گوید: کچل مو فرفری!
اما این بی سوادی نیست شارلاتانی است
این دیوانگی نیست وقاحت است
خوکها از لول زدن توی کثافت لذت می برند
سی سال است از «الف و ب» گرفته تا «ه و ی» همه را دادگاهی می کنند
همه ی سی و دو حرف الفبا را به صلابه کشیده اند
مصوت ها را شکنجه کرده اند، صامت ها را ترسانده اند
دنده دارها را تیرباران کرده اند، نقطه دار ها را زندانی کرده اند
همه چیز دیکتاتوری بچه بازی است
مثل بازی الفبا در دادگاه هایش
مثل دیکته نوشتن دیکتاتوری توی روزنامه اش

روزنامه ی کاف هر روز جار میزند:
اصلاح طلبان براندازند!
انقلابیون ضد انقلابند!
فعالان زنان فاحشه اند!
وکلای دادگستری جاسوس اند!
فعالان کارگری تروریست اند.
...
روزنامه ی کاف حق دارد دروغ بگوید چون ویژه است
مثل دادستان ویژه امنیت که ویژه است
مثل بند ویژه امنیت که ویژه است
مثل پلیس ویژه امنیت که ویژه است
همه ی اینها کارشان این است که مردم کار ویژه ای نکنند
اما مردم کار ویژه ی خودشان را می کنند
مردم دیکتاتوری را سرنگون می کنند
مردم انقلاب می کنند