۱۳۹۷ آذر ۲۴, شنبه

خاموشی


تو نمی‌دانی چه سخت است گیراندن دوباره‌ی برقِ چشمان زنی که از خستگی خاموش شده باشد.
نا امیدی سردتر است از کوهستان برفی در سکوتِ یک پائیز وحشی.
غم، نمناک‌تر است از هیزم باران‌خورده و مرطوب که تن به خواهش شعله‌ی شرمگین نمی‌دهد.
سرگردان‌تر از ریشه‌های تازه روئیده‌ی یک گیاه، در ظرف شیشه‌ای رنگین رویاها.



۱۳۹۷ آذر ۱۹, دوشنبه

ستاره جنوب




برای اسماعیل بخشی



بر چکیده ی پاییز
نام اسماعیل است
بر شقیقه ی خورشید
نام اسماعیل است
باران اسیدی
با بامِ خالیِ زندان
از کهکشان راهِ شیری آن دست ها می‌گوید
و دست های اسماعیل
طوفانی از شکر                    
بر تلخی جهان سترون می‌وزد
بر برگ های برنده
نام اسماعیل است
بر انعکاسِ داس
نام اسماعیل است
فریاد رنگین شکوفه های غرور
در صورت یاس زمستان پخش می‌شود
و لقمه های حرام در حلقوم تاریخ
زمان را خفه می‌کند
نام دیگر جرعه ی آب
اسماعیل است
نام دیگر هوای سالم صبح
اسماعیل است
نام دیگر نفت
نام دیگر قند
نام دیگر آینده اسماعیل است
و مردگان همه
به احترام اسماعیل قیام می‌کنند
و زندگان همه
رو به چشم های اسماعیل دعا می‌کنند
و اسماعیل
رستاخیزِ بیدهای مجنون می‌شود
و ستاره ی شمال
تمام قافله های گم شده را این بار
به جنوب می‌خواند.


«آرمان عادلی»