آواز من

شعر کبوتری‌ست در جستجوی آشیانه.

رها می‌شود

تا بال می‌گشاید

تا پرواز کُند

پرواز.

آواز من، آوازی‌ست آزاد و رها

که ایثار می‌کُند

به آن‌کسی که به‌پا خاسته است.

به آن‌کسی که قصد پرواز به بلندای جاودانگی دارد.

آواز من زنجیری‌ست که نه بدایتی دارد و نه نهایتی.

در آواز من تمام مردم را خواهی یافت.

بگذار تا با هم بخوانیم سرود خلق را

چرا که آواز، کبوتری‌ست که

برای رسیدن به دریا پرواز می‌کُند.

رها می‌شود

بال‌هایش را می‌گشاید

تا پرواز کند

پرواز.

ویکتور خارا