دستانت
دو بال پروازند
بی
حرکت و ساکن
همچون
بی نیازی عقاب، در اوج
از تقلا
.
چهره
ات تجسم آسمان است
وقتی
که بادهای کهن سالِ رویا
تخت روانِ بالهای گشوده ی تو اند
.
با
چشمان بسته
در
ابدیتِ آرامش پرواز کن،
عشق
من.
.jpg)
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر