۱۳۹۱ مرداد ۱۹, پنجشنبه

نام این شعر، جنایتِ سکوت شماست


در چشم های شب شکن یک حادثه

خبر تکرار شد؛

و اینبار کودکی شش ماهه

به اراده ی مادری کشته شد

که خود کودکی بود شش ماهه

که بر شکم می کشید مقتول شش ماهه ی خویش را

***

در بی تفاوتی رفقات های گرم

و تندی هوس و یادِ شیفتگان دو آتشه

_ که حافظه شان هر بار که به بستر می روند و بر می خیرند

با منیِ آزادی غسل می شود _

مرگ چه سرد و سریع است.


7/4/91

تلگراف 92




یا نپرس یا وقتی پرسیدی سکوت کن و زخم ها را بپذیر