تو نمی دانی غریو یک عظمت،
_ وقتی در شکنجه ی یک شکست نمی نالد _
چه دریائیست.
تو نمی دانی نگاه بی مژه ی محکوم یک اطمینان،
_ وقتی که در چشمان حاکم یک هراس خیره می شود، _
چه کوهیست.
تو نمی دانی مردن،
_ وقتی که انسان مرگ را شکست داده است _
زندگی ئیست.
.jpg)
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر