۱۳۸۸ مرداد ۲۹, پنجشنبه

باران

با خود به آسمان که می بریم

پیشانیم بی اختیار شروع به باریدن می کند

احساس می کنم تمام زندگی انتظار شکفتن چشمانت از میان آرزوهائیست

که من بلندیشان را اراده کرده ام.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر